خلق و خوی شخصی هر یک از ما

خلق و خوی شخصی هر یک از ما خواسته و یا نا خواسته در رفتار ها و تعاملات اجتماعیمان اثر می گذارد. چه قدر سخت و رنج آور است زمانیکه دیگران از رفتار ها و طرز بر خوردمان در رنج و عذاب باشند. عده ای زیاد فریاد می کشند , عده ای بسیار منزوی هستند, عده ای راستگو و عده ای دیگر دروغگو.به عقیده بسیاری از روانپزشکان و مددکاران اجتماعی دروغگویی جز آن دسته از نا هنجاری های رفتاریست که اکثر افراد جامعه در کلیه سطوح سنی به آن مبتلا هستند. چه بسا فرصت های بسیار زیادی را با کتمان حقیقت از یکدیگر می گیرند و جامعه و اطرافیان خود را متحمل صدماتی جبران ناپذیر خواهند کرد.

اما خوشبختانه پیشرفت علم و تکنولوژی شرایطی را برای تشخیص آنکه آیا یک فرد در ضمن صحبت کردن راست میگوید برایمان امکانپذیر کرده است. امروزه در کلینیک های روانپزشکی دنیا , متخصصین زیادی در این زمینه تربیت می شوند.دروغگویی یک بیماری نیست بلکه یک رفتار ناپسند اجتماعیست. می تواند مانند اکثر بیماری ها علائم و نشانه های داشته باشد. در یک تحقیق از یک نمونه آماری توانستیم چند علامت ظاهری از یک فرد دروغگو را جمع آوری کنیم که در اینجا آنها را به اختصار بیان خواهیم کرد:


ویژگیهای فیزیکی و روحی-روانی یک فرد که در حال کتمان حقیقت است:

    *
      دست ها و پاها حرکت زیادی ندارند. اکثر اوقات بازو ها را در جلوی سینه خود گره میزنند و زانو ها را بر روی یکدیگر قفل می کنند. کمترین فضای ممکن را بر روی یک صندلی اشغال خواهند کرد.
    *
      در ضمن صحبت کردن گاهگاهی انگشتان صورت را لمس خواهد کرد و یا شاید لب های خود را با کف دست بپوشانند. گاهی نوک بینی خود را می خارانند و کمی بر افروخته به نظر میرسند.
    *
      از بر قراری تماس چشمی با فرد مخاطب خود دوری میکنند و بیشتر در حین صحبت به اطراف و اشیای پیرامون خود خیره می شوند.
    *
      اگر در مورد مسائل عاطفی و احساسی صحبت کنند اکثر اوقات بعد ازادای جملات عاطفی مکث کرده و لبخندی از روی اجبار می زنند.
    *
      حرکات ابروان و لب ها با جملاتی که ادا می شود همخوانی ندارد. مثلا می گویند "از اینکه پیش شما هستم خوشحالم" در حالیکه اخم کرده اند.
    *
      افراد دروغگو , علاوه بر کتمان حقیقت از بیان احساسات شخصی خود در ظاهر اجتناب می کنند. اما این اجتناب کردن به دلیل عدم داشتن تمرکز کافی 100% نخواهد بود. برای مثال زمانیکه می خواهند وانمود به خوشحال بودن کنند آثار لبخند فقط بر روی لب هایشان دیده خواهد شد. در حالیکه یک لبخند طبیعی کلیه عضلات صورت اعم از گونه ها , چانه , لب ها و حتی عضلات پیشانی و ابرووان را در گیر خواهد کرد.
    *
      جملات یک شخص گناهکار که سعی دارد با دروغگویی بی گناهی خود را ثابت کند معمولا پر است از حمله و تهاجم. از کلمات زشت و یا گاها ناسزا استفاده میکنند.
    *
      احساس راحتی با محیط اطراف خود نمی کنند. اگر ایستاده باشند زیاد راه میروند و قدم میزنند و اگر نشسته باشند چندین مرتبه از جای خود بلند شده و نیم خیز می شوند.
    *
      اکثر اوقات از جملات و کلمات شخص مقابل برای جواب دادن به سوالها استفاده میکنند .برای مثال اگر از وی بپرسید "آیا شما لیوان آب را نوشیدید؟" جواب خواهد داد "خیر من لیوان آب را ننوشیدم"
    *
      اتاق و یا محل سکونت یک فرد دروغگو بسیار به هم ریخته و دور از نظم خواهد بود. اشیا در مکانهای نادرست قرار گرفته اند. نعجب نکنید اگر کتاب و یا دفتر تلفن را در یکی از طبقه های یخچال پیدا کردید!
    *
      در جمله بندی های خود حتی المقدور از مخفف ها استفاده نمی کنندو برای ادای منظور خود از جملات و کلمات با فرمت صحیحشان بهره می گیرند. در گویش این افراد کمتر آثاری از لهجه دیده خواهد شد.
    *
      افراد دروغگو کمتر دیگران را تکذیب می کنند. خودشان با استفاده از جملات و کلمات جواب مد نظر را سازماندهی می کنند. با این کار اعتماد به نفس کاذبی برای خود ایجاد می کنند.
    *
      بیش از حد طبیعی صحبت می کنندو خیلی سریع کنترل رفتاری خود را از دست میدهند ممکن است گریه کنند و یا دادو بیدا راه بیندازند.
    *
      در حین صحبت به جزئیاتی که به اصل ماجرا هیچ ارتباطی ندارد می پردازند و کمتر مکث و یا توقف در مکالماتشان دیده می شود.
    *
      در حین صحبت بر روی برخی از کلمات تاکید خاصی می کنند .مثلا تن صدای خود را عوض میکنند و یا کلمه ای را در حین تلفظ بیش از حد میکشند و ادا می کنند.
    *
      جملات بسیار قانونمند و اصولی سازماندهی می شوند و کمتر اتفاق می افتد که در لابه لای آنها به اشکالات دستوری بر خوررد کرد.

در پایان اگر خواستید در حین صحبت با شخصی وی را از نظر صحت گفته هایش محک بزنید, ناگهان بحث خود را عوض کنید و برای چند دقیقه ای از دنبال کردن موضوع اصلی منصرف شوید. اگر شخص مقابل شما تلاش برای کتمان حقیقت داشته باشد چند دقیقه ای آرام می شود . این آرامش را در ظاهر و چشمان وی خواهید دید. حال اگر سوالی از موضوع قبل به میان بیاورید خواهید دید که چه فشار عصبی عظیمی بر وی مستولی خواهد شد.

منبع: blifaloo